چرا نظر نمی دهید»»»؟؟؟؟
از من بگریزید که می خورده ام امشب
با من منشینید که دیوانه ام امشب
ترسم که سرکوی تورا سیل بگیرد
ای بیخبر ازگریه مستانه ام امشب
یک جرعه ازان مست کند هردو جهان را
چیزی که لبت ریخت بر پیمانه ام امشب
بی حاصلم از عمرگرانمایه فروغی
گرجان نرود درپی جانانه ام امشب
مجنون هنگام راه رفتن کسی را به جز لیلی نمی دید. روزی شخصی در حال نماز خواندن در راهی بود و مجنون بدون این که متوجه شود از بین او و مهرش عبور کرد.
مرد نمازش را قطع کرد و داد زد چرا بین من و خدایم فاصله انداختی ؟
مجنون به خود آمد و گفت: من که عاشق لیلی هستم تورا ندیدم تو که عاشق خدای لیلی هستی چگونه دیدی که من بین تو و خدایت فاصله انداختم؟
روزی از دانشمندی ریاضیدان نظرش را درباره زن و مرد پرسیدند...جواب داد
اگر زن یا مرد دارای ( اخلاق) باشند پس مساوی هستند با عدد یک =1
اگر دارای (زیبایی) هم باشند پس یک صفر جلوی عدد یک میگذاریم =10
اگر (پول) هم داشته باشند دوتا صفر جلوی عدد یک میگذاریم =100
اگر دارای (اصل و نصب) هم باشند پس سه تا صفر جلوی عدد یک میگذاریم =1000
ولی اگر زمانی عدد یک رفت (اخلاق) ، چیزی به جز صفر باقی نمی ماند و صفر هم به تنهایی هیچ نیست
پس آن انسان هیچ ارزشی نخواهد داشت
=
=
=
=
=
=
نتیجه : اگر اخلاق نباشد انسان ،خدای ثروت و اصل و نسب و زیبایی هم باشد هیچ نیست.
1. دنیا بدون محبّت، زندانى تاریک است.
2. دین بدون برخوردارى از رویکردى علمى، فاقد ارزش مى نماید و علمِ بدون دین، ساخته اى میان تهى است.
3. معناى توبه عبارت است از: بازگشت به خویشتن براى نوسازیِ خود.
4. از نظر روانى، لقمه هاى نامشروع باعث تاریکىِ درون شده و لقمه هاى مشروع، کارگاه روح را فروزان مى سازد.
5. یک خنده بى موقع، و یک ضربه روانى براى انتقام جویى بى مورد، حقوقِ بى نهایتِ جانهاى آدمیان را پایمال مى سازد.
6. اخلاق یعنى شکوفایى حقیقت در درون آدمى.
7 جامعه براى خود داراى شخصیّتى است که اندیشمندان به منزله عقل و اخلاقیّون به منزله وجدان آن مى باشند.
8. اخلاص در اندیشه و گفتار و عمل، عاملِ لایروبى چشمه سارهاى درونى است.
9.تنها نیایش است که مى تواند غربتِِ مرگبارِ ما را به انس با جهان هستى مبدّل نماید.
10. بخندیم، اما سرمایه خنده ما گریه دیگران نباشد.
11. بیایید اوراقِ کتابِ هستىِ خود را از عکس و امضاى دیگران پر نکنیم.
12. گاهى براى نابود ساختن تلخى هاى صفات زشت، شیرین ترین داروها تلخ ترین اندرزهاست.
13. کردارِ عینى و عملىِ مربّیان بشرى در تعلیم و تربیت، اساسى تر و مؤثرتر از گفتار آنان است.
14. حیات بدون فعّالیّت هاى هدف گیرى شده، ماهیّت خود را از دست مى دهد
