سرم رو زیر می اندازم ..
سکوت میکنم ..
تا زندگی کنم ...
مهم نیست چه میگویند ..
اهنگی که می خواهم هنگام قدم زدن ...
گوش میدهم ...
گوشه ی دنج اتاقم را بر دوشم میگذارم ..
رهایش نمیکنم ..
حتی در شلوغی و ازدحام ...
تا زندگی کنم ...
هر گاه فکری به خنده وادارم کرد می خندم ..
مهم نیست دیگران چه می شنوند ...
مهم من بودن است
تا زندگی کنم ...

هر گاه نگاهی سیرابم کرد ..
بردارم از دوشم سنگینیش را ...
تا زندگی کنم ....

سبک نفس بکشم ...
سنگین ستایش کنم ..
تا زندگی کنم ....